Grodzisko Sokola Skała, Będkowice, stanowisko 2, woj. małopolskie

 

Grodzisko Sokola Skała, Będkowice, stanowisko 2

Na płaskiej platformie szczytowej Sokolicy archeolodzy odkryli pozostałości grodu, który prawdopodobnie istniał od VIII wieku i był jednym z najsilniej umocnionych grodów Wiślan. Dostępny był tylko od wschodniej strony. Aby najeźdźcom uniemożliwić zdobycie grodu, wykonano głęboką, suchą fosę, a po obydwu jej stronach wały ziemne. Różnica wysokości między dnem fosy i szczytem wewnętrznego wału wynosiła około 20 m, a długość wałów około 100 m. Fosa i pozostałości wałów są widoczne do dzisiaj. Wał zewnętrzny stanowił pierwszą linię obrony. Wyższy wał wewnętrzny mógł być dodatkowo wzmocniony ostrokołem lub płotem.
Po raz pierwszy grodzisko badali w 1909 r. archeolodzy Leon Kozłowski (późniejszy premier Polski) i Stanisław Jan Czarnowski. Znaleźli kawałki ceramiki, wyroby z krzemienia i z żelaza oraz kości ówczesnych zwierząt domowych. Znaleziono także przedmioty metalowe i ceramiczne wytworzone przez ludzi kultury łużyckiej z przełomu pierwszego i drugiego tysiąclecia przed naszą erą. Gród użytkowany był do czasów Władysława Łokietka. Tak długi okres użytkowania grodu świadczy o wybitnych walorach obronnych tego miejsca.

Współrzędne GPS: 50°10′19″N 19°44′31″E

Lokalizacja:https://goo.gl/maps/zV1mtjKMGpuGMV339

Źródła:
-Czarnowski S.J., Dolina Bętkowska i jej zabytki przeddziejowe, „Polska przedhistoryczna”, Warszawa - --Kraków: Wyd. S. J. Czarnowskiego i Sp., 1910, s. 12–18

-https://zabytek.pl/pl/obiekty/grodzisko-418551

-https://archeologicznyatlas.pl/pl/katalog/stanowisko/402