Być może miały także jakiś związek z obrzędowością pogrzebową, pisze bowiem Kosmas w swojej kronice Czechów:
"Także pogrzeby, które odbywały się w lasach i na polach, i korowody, które odprawiali podług pogańskiego zwyczaju, na dwóch i trzech rozstajnych drogach, jakby dla spokoju dusz. Także i bezbożne gry, które wyprawiali nad swoimi zmarłymi, tańcząc z nałożonymi na twarz maskami i wywołując cienie umarłych".
Tu więcej o badaniach archeologicznych podczas których je znaleziono:
http://rcin.org.pl/Content/24358/WA308_38472_P243_BADANIA-WYKOPALISKO_I.pdf
http://rcin.org.pl/Content/23174/WA308_35170_P243_BADANIA-WYKOPALISKO_I.pdf
Karaboszka w słowiańskiej tradycji to pierwotnie drewniana maska symbolizująca dusze zmarłych w obrządku Dziadów.
Taka maska, była wykonywana zwykle z gliny, lub drewna.
Karaboszki istniały w naszej części Europy od zawsze, choć dziś mało kto je już pamięta.
Wszyscy natomiast rozpoznają ich rozwojową wersję, czyli wydrążoną dynię, która zatoczywszy wielkie koło wokół kontynentu wraca dziś do nas po wiekach.Psychologiczna funkcja takiej maski wykraczała daleko poza rolę dzisiejszych fotografii umieszczanych na grobowcach. Maska uczestniczyła w rytuale, zaś człowiek który ją nosił przyjmował rolę zmarłej osoby.
Nasi przodkowie przeprowadzali dusze zmarłych w „dzień zduszny” zwany dziś zaduszkami i przypadający na 2 listopada, po dniu Wszystkich Świętych.
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz